
Waarom de zee ons gelukkig maakt.
Zonder de zee zou er geen leven zijn in de wereld. Deze les is misschien wel de belangrijkste die we geleerd hebben in de loop van enkele decennia. Oceanen zijn echte leven donateurs. Ze bieden voedsel, energie en grondstoffen en passen ons klimaat. Er zijn zoveel redenen af te reizen naar het water. Het geloei van de golven, de breedte van de zee, de geur van bouillon of water. De liefde van het leven komt tegemoet aan veel van ons vrij vroeg in het bestaan, zonder dat wij er rekening mee dat het echt.
De lucht smaakt zout zijn, schitteren de zonnestralen op het oppervlak van de zee glinstert diep blauw water dat in onze ogen. Wandelen met de blik in de verte en de horizon zien hoe in de lucht en de zee bespreken zachtjes in elkaar. Het lijkt op zo 'n manier, zoals de golven nemen onze zorg in de open zee uit. Of we elkaar nog graag zo vreselijk onder stress door de dingen van het leven van alledag, de blik op de open zee rest laat bellen.
Waarin ligt het rest die we voelen bij de zee?
Het geloei van de oceaan kalmeert de zenuwen. Probeer het gewoon, terwijl je soms even de ogen kan worden ingevoerd, de zee en de foto's snel door je hoofd liep. Onderzoekers hebben ontdekt dat het ziekenhuis een positieve invloed heeft op onze psyche naar de oceaan. Dan kunnen we eens urenlang naar de zee, zonder te vervelen. In de Ayurveda, de oude Indiase medische wetenschap en de traditionele Chinese geneeskunde, het water is beslissend element voor het evenwicht van het lichaam en de oprichting van de harmonie. Duiken, zwemmen, surfen, afvaarten besteden we onze beste vakanties aan zee. De magische aantrekkingskracht van de blauwe kleur is een doorslaggevende factor voor het, waarom de turquoise blauw water op magische wijze ons trekt in zijn ban. We trekken de blauwe tinten, want degene die hen verbindt met andere kwaliteiten, zoals, de diepte en wijsheid.
Heb je al eens nagedacht over het feit dat de zee is zo puur als snel het geluid van de straat, die je tranen in de ochtend in je slaap?
We voelen het lawaai, de golven breken, niet als een geluid in onze oren. Integendeel, het ontspant ons. De omvang niet van doorslaggevend belang is, over de vraag of we een geluid voelen bij hinderlijk. De associatie met het lawaai is veel meer door de bepaling van de gewaarwording. In zijn boek "blue mind" de onderzoeker J. Nichols Wallace beschrijft het als volgt: zelfs door de zee ons brein is verplaatst naar een staat "aandacht voor lichte". We uitschakelen en zijn bezet met het water, zodat de alledaagse zorgen verflauwen. Het is nuttig dat het lichaam op een rij verschillende niveaus. Zijn resultaten van het onderzoek zijn talloze voordelen opgeleverd van dit "milde aandacht" ook dagen. Het onder een lager stressniveau, landen van zijn angst te verminderen en de kwaliteit te slapen wordt verbeterd.
Als de tijd aan zee is rustgevend beschikt en tot de late avond.
Moeten worden bewaard op het vreemd genoeg de zeelucht te zien graag de zee zelf tijd voor de tijd veranderd, in de buurt van het water en soms plots weer heel ver weg is, en gedenken iedereen hoe leuk het als kind heeft geleverd aan de hele dag doorbrengt in / in het water op te graven en het zand. Het is niet verrassend dat het ook ons trekt naar de volwassen leeftijd is keer op keer aan de zee. Geniet ervan, net als we het zand en herumwirbelt verslinden we lezen in de vakantie nu maar wat. De golven wakker worden herinneringen, verlangens en onze fantasie inspireren. Het gaat hier niet om een trekt ons dat het voor veel van de meest romantische momenten van het leven steeds weer op het water -, bruiloften en verlovingen huwelijksreis vaak plaatsvinden op het waterniveau plaatsen.
Het water, de lucht en het naspel. De kalmte die weer de zee op ons, terwijl in het westen de zon verdwijnt beetje bij beetje, is uniek. Het geeft ons als het aanvoelt te genieten in ruste, blaast de wind door de haren, terwijl wij even pauzeren aan de zee en de tank vullen, maar met nieuwe versheid. Gezond een onbeschrijflijk gevoel.